Η Βορειοατλαντική Ταλάντωση (North Atlantic Oscillation, NAO),  είναι ένα από τα πιο γνωστά μετεωρολογικά μοτίβα (φαινόμενο τηλεσύνδεσης), ένα κλιματικό φαινόμενο που επηρεάζει το κλίμα της Ευρώπης αλλά και των γειτονικών ηπείρων.

Το συνηθισμένο μοτίβο των ατμοσφαιρικών πιέσεων στο βόρειο Ατλαντικό ορίζεται από τις περιοχές υψηλής πίεσης με κέντρο τα νησιά Αζόρες ( δυτικά της Πορτογαλίας- γνωστό ως βαρομετρικό υψηλό των Αζορών, Azores high) και τις περιοχές με χαμηλή πίεση στην Ισλανδία (γνωστό ως Ισλανδικό χαμηλό, Icelandic low).

• Η NAO διαπραγματεύεται τις μεταβολές στη διαφορά της ατμοσφαιρικής πίεσης ανάμεσα στις δύο αυτές περιοχές (Αζόρες/ Ισλανδία), και ανακαλύφτηκε πρώτη φορά το 1920 από τον Sir Gilbert Walker.

•  Η ΝΑΟ επηρεάζει σημαντικά τον καιρό και το κλίμα, τους χειμερινούς μήνες,  της Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής και μπορεί να επεκταθεί ακόμα προς την βόρεια Ασία όταν είναι έντονη.

• Η NAO έχει δύο φάσεις τη θετική φάση και την αρνητική φάση.

 

 

Η θετική φάση ΝΑΟ

​

Κατά την περίοδο που επικρατεί μεγαλύτερη διαφορά πίεσης από ότι συνήθως μεταξύ Ισλανδίας και Αζορών, έχουμε υψηλό (θετικό) ΝΑΟ – Positive NAO.

Έτσι οι άνεμοι που πνέουν από τα δυτικά (westerlies) ισχυροποιούνται και μεταφέρουν θερμότητα αλλά και υγρασία από τον Ατλαντικό στην Ευρώπη.

Οι δυτικοί αυτοί άνεμοι σε συνδυασμό με τη θέση του αεροχειμάρρου (jet stream)  προκαλούν συχνότερες και εντονότερες καταιγίδες στο βόρειο Ατλαντικό. Γενικότερα παρατηρούνται:

• Πιο βροχεροί και πιο ήπιοι χειμώνες στη βόρεια Ευρώπη και τις ανατολικές ΗΠΑ.

• Αντίθετα, στο βόρειο Καναδά και στη Γροιλανδία χαμηλότερες θερμοκρασίες και αύξηση του θαλάσσιου πάγου.

• Στη νότια Ευρώπη  και στη μεσόγειο ψυχρότεροι χειμώνες και λιγότερες βροχές.