|| Το φαινόμενο δρόσου & πάχνης
Σημείο δρόσου (dew point)
Μια αέρια μάζα μπορεί να περιέχει ορισμένο ποσό υδρατμών. Το όριο αυτό εξαρτάται από τη θερμοκρασία και την πίεση του αέρα, και ονομάζεται σημείο δρόσου (dew point). Το ποσό των υδρατμών που μια αέρια μάζα μπορεί να συγκρατήσει μειώνεται με τη μείωση της θερμοκρασίας.
Θερμοκρασία Δρόσου (Td):
Είναι η θερμοκρασία στην οποία θα πρέπει να ψυχθεί ο αέρας, υπό σταθερή πίεση, ώστε να γίνει κορεσμένος-saturated- (δηλαδή να μην μπορεί να συγκρατήσει άλλους υδρατμούς). Τότε οι υδρατμοί αρχίζουν να συμπυκνώνονται.
Άρα όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή της Td τόσο μεγαλύτερη είναι η υγρασία και αντίστροφα.
Η καλύτερη ένδειξη της υγρασίας της ατμόσφαιρας είναι η διαφορά θερμοκρασίας αέρα και θερμοκρασίας δρόσου (T-Td).
Όσο πιο μικρή είναι η διαφορά Τ-Τd, τόσο πιο κοντά βρίσκεται ο αέρας στην κατάσταση κορεσμού και άρα στη δημιουργία δρόσου, πάχνης ή ομίχλης. Γι αυτό η Τ-Τd είναι σημαντική μετεωρολογική παράμετρος για την πρόγνωσή τους.
Φαινόμενο δρόσου
Δρόσος σχηματίζεται με ψύξη εξαιτίας της θερμικής ακτινοβολίας προς το διάστημα. Έτσι τη νύχτα όταν επικρατεί ανέφελος ουρανός και η ακτινοβολία είναι μεγαλύτερη, οι υδρατμοί οι οποίοι περιέχονται στον αέρα συμπυκνώνονται πιο γρήγορα. Όταν η θερμοκρασία των επιφανειών των διαφόρων σωμάτων (TΕ) πλησιάσει το σημείο δρόσου αλλά είναι μεγαλύτερη από 0° C,(0C< TΕ <Td), σχηματίζεται η δρόσος.
Η δρόσος σχηματίζεται κυρίως πάνω στα φύλλα των φυτών και της χλόης. Στις υγρές περιοχές η σημασία της δεν είναι ουσιαστική, αντίθετα, στις ξηρές περιοχές αποκτά πάρα πολύ μεγάλη σημασία για τη γεωργία.
Στην Ελλάδα το φαινόμενο της δρόσου παρατηρείται για τις νησιωτικές, παράκτιες και πεδινές περιοχές, το Φθινόπωρο και κυρίως το Νοέμβριο. Αντίθετα, στις ηπειρωτικές και ορεινές περιοχές, παρατηρείται την Άνοιξη και κυρίως το Μάιο.
Φαινόμενο πάχνης
Η πάχνη σχηματίζεται με τον ίδιο μηχανισμό που σχηματίζεται και η δρόσος με τη διαφορά ότι στην περίπτωση αυτή η θερμοκρασία των επιφανειών των διαφόρων σωμάτων TΕ, βρίσκεται κάτω από το σημείου δρόσου και κάτω από τους 0 C, (TΕ <Td<0֯ C). Τότε οι υδρατμοί κατά τη συμπύκνωση τους περνούν κατευθείαν τη στερεά μορφή του νερού και σχηματίζουν παγοκρυστάλλους που αποτελούν την πάχνη.
Στην Ελλάδα το φαινόμενο της πάχνης παρατηρείται μόνο το χειμώνα και κυρίως τον Ιανουάριο. Το φαινόμενο έχει μηδαμινή ή ελάχιστη συχνότητα εμφάνισης στα πεδινά, παραλιακά και νησιωτικά διαμερίσματα της χώρας.
Ευνοϊκές συνθήκες για τέτοιες συμπυκνώσεις του αέρα στην υγρή του ή τη στερεή του φάση, που οδηγούν αντίστοιχα στο φαινόμενο της δρόσου και στο φαινόμενο της πάχνης, είναι κυρίως οι εξής:
- Η επικράτηση ψυχρής αέριας μάζας.
- Ο ανέφελος νυχτερινός ουρανός που δημιουργεί έντονη νυχτερινή ακτινοβολία και άρα μείωση της θερμοκρασίας.
- Η επικράτηση συνθηκών άπνοιας.
